دربارهی دعوتِ مکرّر امام ای به «انقلابیگری»
نویسنده: مهدی جمشیدی1
مقدّمه: سه پرسشِ مهجور
دیدارِ رهبرِ معظم انقلاب با اعضای جدیدِ مجمعِ
تشخیصِ مصلحتِ نظام، همانندِ دیدار ایشان با نهادها و ساختارهای دیگر در سالهای اخیر، به مَحملی برای «ترغیبِ به انقلابی ماندن» و «ستودنِ انقلابیگری» تبدیل شد. این حجم از تأکید و حساسیّت، بیسبب نیست و نباید به سادگی از کنارِ آن گذشت، بلکه باید نظرِ متعمّقانه به آن افکند و دربارهاش آنچنان که درخور است، تأمّل و تدقیق کرد. در یادداشتِ پیش رو، نگارنده میکوشد به سه پرسشِ بنیادی دربارهی انقلابی ماندن و انقلابیگری، پاسخِ اجمالی دهد:
نخست اینکه انقلابیبودن به چه معناست؟ انقلابیگری چیست؟ انقلابی کیست؟ نیروی انقلابی چه اوصافی دارد؟ چه خصوصیاتی، مرزِ میانِ انقلابی و غیرانقلابی را مشخص میکند؟
دیگر این که چرا باید انقلابی بود؟ چرا انقلابی ماندن، فضیلت است؟ انقلابیگری در دورهی پساانقلابی چه توجیهی دارد؟ مگر انقلابیگری، خاصِ دورهی انقلاب نیست؟ انقلاب که امری متعلق به گذشته است، چرا باید در دورهی کنونی، همچنان برقرار باشد و بازتولید شود؟ اگر از انقلاب به نظام عبور کردهایم، چگونه میتوانیم اقتضائاتِ انقلاب را با اقتضائاتِ نظام، سازگار و مطابق کنیم؟
و در نهایت، این پرسش که ریشهی این همه تأکید و اصرارِ رهبر معظم انقلاب نسبت به انقلابی بودن چیست؟ چرا ایشان به طورِ مکرّر، همگان را به انقلابیگری فرا میخواند؟ مگر ایشان احساس میکند که انقلابیگری، کمرونق و رقیق شد است؟ آیا انقلابیگری در معرضِ خطر است؟ آیا آفتی به جانِ انقلاب افتاده است؟
آوای شیعه
انقلاب ,انقلابی ,است؟ ,انقلابیگری ,ایشان ,انقلابیگری، ,به انقلابی ,سه پرسشِ ,معظم انقلاب ,در دورهی ,انقلابیگری درمنبع
چرا امام حسين(ع) با اينكه ميدانست شهيد ميشود، باخانواده خود به سمت کوفه رفت؟
چرا امام حسين (عليه السلام) با اين كه مي دانست شهيد مي شود ، اقدام به قيام كرد ؟
عاشورا از نگاه اهل سنت
سولوگامی یا «ازدواج با خود» چیست؟/ عروسهای تنهایی از راه میرسند
نیا نیا گل نرگس
زندگینامه حضرت رقیه
احساسات سرماخورده ی مردان!